NATUURHERSTEL, HOE VER MOET/MAG/KAN JE GAAN?
Dat er in de Antwerpse Kempen enkele zeer mooie natuurpareltjes te vinden zijn, dat heb ik de laatste jaren met mijn eigen ogen mogen ontdekken. Zo een verrassend en veelzijdig mooi gebied en zo dicht bij huis. Ik kan er niet genoeg van krijgen…elke wandeling ontdek ik wel een nieuw, mooi plekje.
ven in natuurgebied Blakheide Beerse
Blakheide Beerse
Wat me telkens opvalt is dat er de laatste tijd in die mooie natuur zoveel gewerkt wordt. Elke zondag komen we mensen van Natuurpunt tegen die in hun vrije uurtjes de natuur aan het ‘onderhouden’ of ‘herstellen’ zijn. Herstel van heidegebied, herstel van vengebied, herstel van broekbos,…
Dan stel ik mij de vraag wat is hier nog natuurlijk aan, en hoever moet je daarin gaan? Want eerlijk gezegd ik begrijp het niet. Het klimaat veranderd, diersoorten sterven uit, nieuwe worden ontdekt, er is toch altijd een evolutie in de natuur geweest?
Waar ik het mee eens ben is het feit dat we het in sommige gebieden de natuur grondig verprutst hebben. Ontbossing, zandwinning, kleiwinning, industrialisatie, introduceren van exotische planten dier- en en boomsoorten…. Door menselijk toedoen is het natuurlijk evenwicht op vele plaatsen volledig uit balans geraakt. Is dit nog wel te corrigeren? Zo ja, hoe?
Men wil dus terug naar een vroegere situatie , het evenwicht terug herstellen. In hoeverre is dat dan nog natuurlijk als de nieuwe situatie met zulke grote en kunstmatige middelen verkregen wordt? En kan zo’n in oorspronkelijke staat hersteld gebied zichzelf blijven handhaven in de veranderde tijden? En welke is de oorspronkelijke staat van het gebied? Ik neem aan dat zo’n gebied door de jaren voortdurend onderhevig is aan veranderingen. Naar welke staat wil men dan terug? Wil men terug naar 50 jaar geleden of 100 jaar geleden? Wie bepaalt dat? Heeft de mens eigenlijk wel het recht om in te grijpen?
Kunnen we niet beter de natuur zijn werk laten doen? Of is het evenwicht zover zoek dat de natuur zichzelf niet meer kan herstellen? Moeten we een handje helpen? Of net niet?
Niets dan vragen . En ik kan nergens antwoorden vinden, niet op de site van Natuurpunt (waar je trouwens interessante dingen op kan terugvinden), nergens…is er iemand onder jullie die er meer over weet?
Ik weet het niet. Ik zou denken dat we datgene wat we verprutst hebben terug moeten herstellen. Maar of dit realistisch is en of het haalbaar is, daar heb ik vragen bij. En wat doen we met de nieuwe natuurbiotopen die door menselijk toedoen ontstaan zijn. Bijvoorbeeld de oude kleiputten die nu een paradijs voor watervogels zijn…moeten we die ook terug dichtgooien?
Wat is jullie idee hierover?
kribbels uit mijn leven 
Prachtig plant en dier krijgen weer de ruimte in deze beekvallei.
Vriendelijke groet,
LikeLike
Poeh, ik heb echt geen idee. Ik denk dat je hooguit aan schadebeperking kan doen. Terug naar een situatie van 100 jaar geleden is m.i. niet meer haalbaar. Schadebeperking. Denk dat dat het hoogst haalbare is.
LikeLike
Sorry, er zat even wat tijd tussen de eerste en de laatste zinnen. Ik val in herhaling zie ik … 😉
LikeLike
Het is afwegen. Soms kun je met tijd en middelen een situatie blijvend herstellen. En een zekere mate van onderhoud is ook geen probleem. Maar wordt het een gevecht tegen de bierkaai, tja, dan houdt het op.
Gr. Henk
LikeLike
Ik vind dat we best de natuur af en toe een handje mogen helpen. Een mooi voorbeeld hiervan is het strand dat we normaalgezien bezoeken ter hoogte van Nieuwvliet. Een hele strook parkeergebied en landbouwgrond net voor de duinen heeft moeten wijken voor de reconstructie van wat ooit ‘natuurlijk’ was. Het wordt een prachtig wandelgebied…
LikeLike
Het zal hoe dan ook een meerjarenplan blijven. Over een aantal jaren zullen we hopelijk kunnen genieten van een nog mooiere Kempen.
LikeLike
Mooi wandelgebied!
LikeLike
men wil alles weer aan de natuur terug geven, maar dan wel onder controle houden.
Ik denk dat je beter eens met zo’n natuurbeheerder gaat praten, Els.
En dan zijn relaas hier posten… 😉
LikeLike
Wij hebben hier ook een groot bosgebied waar Natuurpunt nogal heeft ingegrepen. De eerste jaren dacht ik ook dat ze meer kapotmaakten dan goeddeden, maar nu begin je het resultaat goed te zien. We hebben er veel meer wandelwegen bijgekregen en een grotere diversiteit aan bomen/planten.
LikeLike
Wat een mooi ven.
Het is in ieder geval goed dat men tot het inzicht is gekomen dat het goed was zoals het eens was. Ik denk dat ze daarbij wel een klein beetje moeten helpen in het begin.
Wordt het niet op de bordjes toegelicht?
LikeLike
Het idee achter dit soort initiatieven is het natuurlijk evenwicht weer terug te laten komen. Maar ik denk dat we al te veel veranderd hebben om dat weer helemaal voor elkaar te krijgen. Dus dit soort plekjes gewoon onderhouden en van plekken die nog puur zijn volledig afblijven!
LikeLike
Veel “natuurlijke” biotopen zijn inderdaad van menselijke oorsprong. Denk maar aan heidegebied (begrazing door schapen), veedrinkpoelen, houtkanten, knotwilgen enzovoort. Eigenlijk komt het erop neer dat men de biodiversiteit (het aantal verschillende soorten planten/dieren per oppervlakte) zo hoog mogelijk probeert te maken. Een gevarieerd bos is nu eenmaal rijker aan natuur dan een monocultuur, omdat elke “niche” zijn eigen beesten en planten met zich meebrengt. Over het algemeen kiest men ook voor soorten die hier pakweg 50-100 jaar geleden reeds aanwezig waren. Maw recente exoten (denk maar aan de Amerikaanse eik, Canadagans, Brulkikker, Amerikaanse vogelpest, …) zijn meestal niet welkom en worden dan ook bestreden.
LikeLike
Dan is het nu wel het moment om schaapherder te worden, over enkele jaren heb je hier, in de Antwerpse Kempen, werkgelegenheid genoeg!
LikeLike
Het probleem is dat de mens (de ergste ‘plaagsoort’ in de dierenwereld) op de meeste plaatsen, zeker in onze overbevolkte streken, de natuur zo verkloot heeft, dat ingrijpen nodig was, is en zal zijn als we nog iets van kwetsbare dier- en plantensoorten in stand willen houden. Al mag gezegd worden dat er ook ongewild mooie natuurgebieden kunnen ontstaan door menselijke activiteiten: voormalige grindgroeves langs de Grensmaas (Belgisch-/Nederlands-Limburg) zijn daarvan een voorbeeld (al is er zeker bij de oudere ontginningen toch nog wat maatregelen nodig geweest).
LikeLike
Goh, ik vind dat ook zo’n moeilijke, wat is is helpen, en wanneer is helpen geen hulp. Ik probeer gewoon de natuur zo veel mogelijk te respecteren, de rest laat ik aan biologen over, die hebben er meer verstand van dan ik.
LikeLike
In Limburg heb je ook enorm veel groen waar telkens iets moois te bespeuren valt. Je hoeft niet telkens ver te gaan om dit te mogen ontdekken.
LikeLike