halfweg?

Gisteren bereikte ik de magische grens van 50 jaar. Tijd voor een terugblik zou je denken…maar nee….daar hou ik niet van. Wat voorbij is, is voorbij en laat ik rusten. Ik kijk liever vooruit.

Samen met mijn vijftigste verjaardag ging namelijk er een waaier van privileges voor me open waar ik oprecht blij mee ben en waar ik dankbaar gebruik zal van maken:

De inhoud van mijn kleerkast zal een grondige wijziging ondergaan. Volgende gepersonaliseerde kledingstukken kunnen het komende jaar eindelijk deel uitmaken van mijn dagelijkse garderobe: Libelle en Flair behoren voorgoed tot mijn verleden, ik mag ze inruilen voor een abonnement op Plus Magazine, het tijdschrift voor de actieve vijftigplusser dat vanaf nu volledig beantwoordt aan mijn noden. Tussen de informatieve artikels over erfenis, elektrische fietsen en gezondheid tref je er foto’s aan van lachende en dansende vrouwen met urineverlies, triestig kijkende grijze mannen met erectieproblemen, gelukkige koppels in hun gloednieuwe serviceflat, lachende omaatjes rijdend op de laatste nieuwe Benidorm Bastards scooter, figuurcorrigerend ondergoed, badstoeltjes, 50+ vitaminepreparaten met extra toevoeging van ginseng voor verbetering van de seksuele prestaties en magnesium voor een beter geheugen, hoortoestellen, begrafenisverzekeringen… Kortom de  perfecte weerspiegeling van hoe mijn leefwereld er vanaf nu zal uitzien.

In mijn vrije tijd zal je mij kunnen terugvinden op de beurzen voor de actieve 50-plusser. Ik zal er de nieuwse modellen van rollators kunnen testen, een busreis naar Benidorm boeken, 50+ datingbureau’s contacteren, dure cruises ontdekken en misschien wel kunnen investeren in een tweede verblijf (want vijftigplussers hebben het financieel blijkbaar helemaal voor elkaar),…

De lijst met fantastische ideeën voor de komende jaren wordt alsmaar langer….

Vanaf nu vind ik reclame in mijn brievenbus voor daguitstappen met de bus en daar ga ik dankbaar gebruik van maken. Zeg nu zelf, voor een guntsprijsje van pakweg €50 ben ik een hele dag weg en ’s avonds kan ik, na de gebruikelijke stoofvlees met frietjes tijdens de afsluitende dansavond nog eens een mannelijke leeftijdsgenoot tegen mijne gilet trekken. Dit alles op de wiegende tonen van ‘De Marie-Louise’ van Bart Kaëll. Om daarna, rond 20u, huiswaarts te keren en vervolgens het warme kersenpitjekussen in mijn bed te vervoegen.

Nee, even serieus nu: 50 jaar….is het glas nu halfvol of halfleeg? Over het antwoord twijfel ik geen moment: het is nog minstens halfvol! Meer nog, ik durf te beweren dat ik in de mooiste periode van mijn leven ben. De vijftigers worden niet voor niets ook wel eens omschreven als de Best Age Generation. Fysiek ben ik nog o.k., mentaal is er door de jaren heen wel een hoekje afgesleten 😉 maar dat helpt me om alles te relativeren en overwegend positief te blijven. Niks mis mee dus.

Toen ik een twintiger was dreef ik gewoon mee met de stroom: trouwen, huis, kindjes…alles was zo vanzelfsprekend, het werd ook zo van mij verwacht en op die manier  gebeurde het ook. Ik onderging het grotendeels onbewust. Ik nam geen tijd om bewust te genieten van de dingen die me overkwamen. Ze passeerden gewoon. Nu leef ik veel bewuster, waardeer ik wat ik heb en durf al eens voor mezelf te kiezen i.p.v. steeds goed te willen doen voor de anderen.

Als ik er zo over nadenk ben ik er zeker van: ook na het bezoek van Sarah staat er mij nog een mooie tijd te wachten. Als mijn gezondheid wat mee wil natuurlijk.