uitdaging

Wat de precieze aanleiding tot mijn uitspraak was weet ik niet meer maar tijdens de lunchpauze in één van de filialen waar ik tewerkgesteld ben ontglipte me volgende woorden: ‘ Eigenlijk zou ik ook nog kassa willen leren’.

Meteen daarna realiseerde ik me wat ik gezegd had, dat was gewoon om moeilijkheden vragen…..kassa draaien met mijn warhoofd en moeilijkheden om handelingen te automatiseren, dat kon nooit goed komen.

Gelukkig werd er niet op mijn mededeling gereageerd. Oef….ik leek ontsnapt te zijn aan de gevolgen van mijn ondoordachte uitspraak.

Tot 10 minuten later volgende mededeling door de winkel klonk: ‘Els wordt gevraagd aan kassa 3’.

Ik hoopte op één of ander scanprobleem van een product van de deli/kaas afdeling maar toen ik een breed glimlachende supermarktmanager aan kassa 3 zag wist ik hoe laat het was.

‘Neem jij het van mij over, Els? Jij wilde toch kassa leren?’

‘Euh, ja, moet dat echt nu? Het is keidruk aan de kassa en ik ken er niks van’. Even probeerde ik er nog onderuit te komen maar ik besefte dat ik op die manier geen al te beste indruk zou maken. Dus besloot ik het een kans te geven en wilde me niet laten kennen.

‘Als je wilt kan je nog even meekijken en dan sta je er alleen voor’.

Zo simpel is dat….ik werd gewoon voor de leeuwen gegooid.

Het voelde wat onwennig maar over het algemeen viel het best mee. Natuurlijk had ik af en toe nog wat hulp nodig van een collega maar die durfde ik zonder probleem te vragen. Ik was ook nogal gefocust op de producten en vergat de klanten aan te kijken. Daar had ik, als klant, zelf een hekel aan, realiseerde ik achteraf. Dat was zeker een verbeterpunt.

Na een paar klanten begon ik me al wat zekerder te voelen en er vormden zich warempel al enkele standaardzinnetjes:

‘Goedemiddag mevrouw, heeft u een bonuskaart?’

‘Heeft u ook een parkingticket?’

‘Alsjeblieft en een prettige dag verder’.

Uiteindelijk ging het allemaal redelijk vlot en was ik zelfs blij dat ik de kans gekregen had. Ik was een positieve ervaring rijker. Bovendien kreeg ik er zelfs een complimentje voor. De supermarktmanager zei dat hij trots op mij was, stel je voor. Je had mij moeten zien paraderen in de winkel met die pluim in mijn gat 😉

Ondertussen heb ik hem al door, ik durf er voor te wedden dat hij me in de toekomst regelmatig een nieuwe uitdaging zal voorschotelen. Mij niet gelaten, regelmatig een nieuw doel stellen houdt me scherp. Dus kom maar op met die uitdagingen….benieuwd…

Wat de kassa betreft: nu is het enkel nog wachten op de eerste flauwe plezante die me  volgende vraag stelt: ‘Kan ik hier betalen met maaltijdseks?’

(Waag het niet, ik heb mijn antwoord al klaar!)