Bij het zien van de advertentie slaakte ik een diepe zucht. De plaatselijke car wash was weer open,….. daar ging mijn laatste excuus. De verplichte corona sluiting van de car washes die naadloos gevolgd werd door een periode van aanhoudende regen die een paar weken geleden op zijn beurt overging naar overvloedige sneeuwval waren stuk voor stuk perfecte excuses om het wassen van mijn auto uit te stellen.
Het was zover gekomen dat ik, wanneer ik ging werken met mijn wagen, hem op een plek parkeerde die uit het onmiddellijke zicht van de collega’s lag. Schaamtelijk eigenlijk. Je kon mijn auto er onmiddellijk uitpikken: het vuilste exemplaar, niet enkel aan de buitenkant, ook binnenin rommelig en al lang geen stofzuiger meer gezien. Ik vreesde dat het niet lang meer zou duren voor ik er een opmerking over zou krijgen van mijn leidinggevende, het is namelijk een firmawagen. Ik schrijf dit nu op een manier alsof ik er trots zou op zijn. Ik kan je verzekeren, dat is niet zo.
Het heeft allemaal te maken met mijn uitstelgedrag. En met het minimale belang dat ik hecht aan een auto. Op dat vlak heeft mijn partner een heel andere instelling, onze overige voertuigen zien er steeds spic en span uit. Het hoeft niet gezegd dat hij zich onmetelijk ergert aan de vuile auto die voor onze deur staat. Soms wordt het hem echt teveel. Zoals nu…..
De deurbel gaat. Ik open de voordeur. Zwaaiend met mijn autosleutels staat Eric aan de deur.
“Mevrouw, uw gereinigde auto staat voor”
GELUKT!
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, erg hè?
LikeLike
Hebde gij sjoans da gij zone vent ebt!!!!!
LikeGeliked door 1 persoon
Ja Marc, ik mag mijn twee pollekes kussen dat ik zo’n man heb.
Maar we houden elkaar in evenwicht hoor.
LikeLike
Ik heb in het voorbije jaar mijn auto eenmaal gepoetst. Ik rijd er ook nog amper mee dus waarom zou ik dat méér doen?
LikeLike
zo zie je maar…. geduld wordt beloont he Elsje hihi
Volhouden en je hebt een nette auto zoals je wil als firma wagen he hihihi
LikeLike
‘Stel nooit uit tot morgen wat je heden een ander kunt laten doen’, is van Oscar Wilde, meen ik. Daar heb jij duidelijk naar geluisterd. 😉
LikeLike
Hahaha, dat einde had ik niet zien komen 😀
LikeLike
De tocht naar de carwash, de rugbrekende job van het binnenwerk kuisen, … Het is altijd mijn taakomschrijving geweest. Die van Manlief en de rest van het huishouden (of het nu kleine mannen of honden zijn) bestaat erin om ervoor te zorgen dat ik niet werkloos word.
Nu heb ik wél het geluk dat wij alle twee van het gedacht zijn dat een auto niets anders is dan een middel om droog en warm op een plaats op (middel)lange afstand te komen zonder okselvijvers of uitgerekte armen van het gewicht sleuren. M.a.w. no pressure!
De car wash is nog het minste van mijn zorgen: ik passeer er elke vrijdag en om de paar weken tank ik daar op de thuisweg toch. Dan kan ik in één ruk ook door de wasstraat rijden.
Twee weken geleden heb ik van mijn hart een steen gemaakt en de binnenkant een beurt gegeven. Naast de obligate koekkruimels, snoepwikkels en parkeerkaartjes vond ik ook nog een halve kruiwagen “vergeten” zand afkomstig van Terschelling (vakantie oktober) en Perkpolder (dagelijks hondenrondje thuis).
Het voordeel van dit systeem is dat je tenminste ziét (en ruikt) dat de auto gekuist is. Het nadeel is dat je dan zo trots bent op je werk, dat je een rolberoerte krijgt als Manlief de volgende dag bladerdeeggebak eet in de auto …
LikeLike
wat een schat!
LikeLike