dankbaar

langzaam, als een herfstblad, viel ik voor jou

je woorden, je zachtheid, de rust die je uitstraalde

twee gelijkgestemde zielen die elkaar vonden

je veroverde een plekje in mijn leven

het lijkt zo juist, zo logisch

wetend dat er ooit een tijd zal komen

dat mijn geest elke herinnering aan jou zal grijpen

en dat beeld als een broos relikwie zal bewaren

mijn stem jouw naam zal roepen

diep vanbinnen beseffend dat enkel de stilte zal antwoorden

mijn ogen zich zullen vullen met tranen

dankbaar om wat was

Els, 09/2022

Advertentie