Op het ogenblik dat de loodgieter de deur achter zich dichttrok onttrok hij ongewild ook een stuk romantiek uit ons leven.
Zoals steeds besef je wat je mist wanneer het er niet meer is.
Ik hield er niet van om een bad te nemen maar wanneer ik moe was en mijn lichaam niet meer opgewarmd kreeg was een heet bad het enige middel om nadien rustig in slaap te vallen. Jij verraste mij telkens met een glaasje wijn op de badrand, zalig vond ik dat.
Jij en ik, samen tanden poetsend zittend op de badrand. Toen besefte ik het niet maar dat onbenullige moment van verbondenheid zou voor altijd in mijn geheugen bewaard blijven.
Het ‘Blind Date’ spelletje dat we speelden achter het douchegordijn. Jij schoof, in vol ornaat, het douchegordijn met een ruk opzij en riep: “Neem je hem of neem je hem niet?” Ik antwoordde steevast: “Ik neem hem!” En dan…..ja dan…..gebeurde er niets….we lachten, meer niet, steeds even enthousiast alsof we het grapje voor de eerste keer hoorden.
En met z’en tweeën in bad, hoe plezant was dat? Comfortabel was wat anders want ik moest altijd aan ‘den top’ zitten. Maar rondvliegend schuim was er in overvloed…
Stuk voor stuk herinneringen aan momenten van verbondenheid, van plezier en zorgen voor elkaar, momenten om te koesteren. En allemaal gelinkt aan dat oude ligbad.
Maar toen het ligbad begon te lekken, er vochtvlekken op de muren verschenen, het douchegordijn begon te plakken, het kraanwerk zijn glans verloren was en de waterstraaltjes van de douchekop alle richtingen uit sproeiden was het hoog tijd om ons badhuis te updaten. Het ligbad werd vervangen door een inloopdouche.
Mooi en comfortabel dat wel, maar het is even wennen. Weg badkamerromantiek. Ons douchemoment is herleidt tot een zuiver functioneel gebeuren.
Wij hopen snel nieuwe romantische badkamermomenten te kunnen verwelkomen…..