woorden

misschien

Misschien, op een vochtige herfstochtend, zal ik begrijpen

waarom mijn zoete zomerdromen wegdeemsteren met de gure herfstwind

waarom het bruine bladertapijt naar zomer-afscheid geurt

en de natuur stilaan sterft

Misschien begrijp ik dan

dat de herfst de stille boodschapper is

die ons de belofte van een groene lente brengt

de lente die zacht zijn levensadem in mijn hart zal blazen

Els, 09/2022

meespeelmomentje

In mijn mailbox:

Mijn antwoord:

Beste mevrouw de schooldirectrice,

Van een verrassing gesproken!

Het feit dat er ergens op deze aardkluit een peuter zou rondlopen waar ik de moeder van ben laat mijn mond openvallen van verbazing. Mijn eierstokken zijn al enkele jaren met pensioen, ze brachten me twee prachtige kinderen die inmiddels volwassen zijn. De kans dat ik moeder ben van een peuter is bijgevolg onbestaand.

Dit schrijvende besef ik ten volle dat ik u met een probleem opzadel: er zal een lege plek zijn tijdens het meespeelmomentje.

Ik denk graag met u mee richting oplossing. Mijn partner en ik werken beiden van huis uit. Niets bijzonders hoor ik u zeggen ware het niet dat hij me begint op de zenuwen te werken met zijn ADHD gedrag. ADHD is niet eenvoudig, dat hoef ik u niet te vertellen. Juffen en meesters hebben er in deze tijden ongetwijfeld bergen ervaring mee. U voelt mij al komen…mijn partner kan de oplossing zijn voor de lege plek: hij kan die innemen. Ik wil nog vermelden dat hij al lang uit de luiers is en mondig genoeg om te zeggen wat hij wil. Hij is ook vertrouwd met het dragen van een mondkapje en het ontsmetten van zijn handen. Over het bewaren van afstand heb ik mijn twijfels, dat hangt van andere factoren af.

Wat denk je? Hebben we een akkoord? Het is een win win situatie: u hebt geen lege plek tijdens het meespeelmomentje en ik krijg wat meer rust in mijn leven.

Mijn dankbaarheid zal groot zijn!

ik zie je graag

Vier betekenisvolle woorden die je niet snel uit mijn mond te horen zal krijgen. Ik spring er heel spaarzaam mee om, zelfs naar mijn dierbaarsten toe.

Waarom dan? Houden van gaat over een diep gevoel, over je goed voelen bij elkaar, over gelijkgestemde zielen, over elkaar beschermen, over aanvaarding en er zijn voor elkaar. Het is niet de eerste knal die je voelt als je een potentiële partner ontmoet. Het komt pas als je een volledig beeld hebt over de persoon en dat als dusdanig aanvaard, inclusief de bijhorende minpuntjes. Het gaat zeker niet over uiterlijkheden. Belangrijk: houden van knalt niet, het kabbelt.

Het feit dat dit gevoel zo veelbetekenend is voor mij schrikt me af om de bewuste woorden uit te spreken.

Ik ben eerder het type dat achter je doorloopt en mijn hand over je rug zal laten glijden, je gezicht in mijn handen zal nemen en je een kus op je neus zal geven, naar je zal lachen en “gij zotteke” zal zeggen, je hand zal nemen als je langs mij wandelt en er een knijpje in zal geven, eens extra lekker voor jou zal koken, onder de lakens je hand zal zoeken om hand in hand in slaap te vallen.

Dat is mijn manier om “ik zie je graag” te zeggen.